Ἡ ὀσία Κασσιανή ἡ ὑμνογράφους, ἐγεννήθηκε περί τό 810 μ.Χ. καί ἀναφέρεται στά χρονικά γιά τή συμμετοχή της στήν ἀντίσταση κατά τῶν εἰκονομάχων. Ἡ παρουσία τῆς Κασσιανῆς ἔχει ἔπισκιάσει τίς σύγχρονές της ὑμνογράφους μελωδούς, διότι ἀποτελεῖ τήν πλέον ἐπιφανή γυναίκα μελωδό (ἔγραφε καί τούς ὕμνους καί τή μελωδία) στήν ἱστορία τῆς βυζαντινής μουσικῆς. Ἔχοντας ἰδιαίτερο ταλέντο, εὐφυῒα, εὐαισθησία καί ἐκφραστικό πλοῦτο διακρίθηκε στόν τομέα τῆς μελουργίας (σ' αὐτό τή βοήθησε ἡ μεγάλη μόρφωση, πού ἡ εὐγενής καταγωγή της τῆς ἐπέτρεψε νά ἔχει). Γι' αὐτό καί τό ἔργο της εἶναι διαχρονικό καί πάντα ἐπίκαιρο, καί συγκινεῖ ἰδιαίτερα τόν ὀρθόδοξο κόσμο. Γνωστή εἶναι καί ἡ παρουσία της σύμφωνα μέ τούς χρονογράφους ἀνάμεσα στίς ὑποψηφίους συζύγους τοῦ αὐτοκράτορος Θεοφίλου, ὅπου «κατήσχυνε» τήν ἐπιχειρηματολογία τοῦ μονάρχου, ἀποδεικνύοντας ὅτι ἡ «ἀγαθότητα τῆς γυναίκας Θεοτόκου ὑπερισχύει τῆς φαυλότητος της γυναίκας Εύας» .
Στήν Κασσιανή ἀποδίδονται γύρω στά 45 ἔργα, ἀπό τά ὁποῖα τά 23 τουλάχιστον εἶναι χωρίς ἀμφιβολία ἰδικά της, ἐνῶ τά ὑπόλοιπα εἶναι ἀγνώστου προελεύσεως. Ἔχει ἐπίσης μελοποιήσει κείμενα διαφόρων ὑμνογράφων. Ἀπό τά πιό γνωστά τροπάρια εἶναι τό περίφημο «Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή» , σέ ἦχο πλ. δ΄, πού ψἀλλεται στούς ναούς τή Μεγάλη Τρίτη τό ἑσπέρας, καθώς καί οἱ εἱρμοί ἀπό τήν Α΄, Ε΄ ὠδή τοῦ Κανόνος τοῦ Μεγάλου Σαββάτου «Κύματι Θαλάσσης» ). Τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ ἔργου της ἀποτελεῖται ἀπό στιχηρά γιά ἑορταζομένους Ἁγίους. Στήν ἴδια ἀποδίδεται καί ὁ τετραώδιος κανόνας:«Ἄφρων γηραλέε» , ὅπως καί πολλά δοξαστικά, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἕνα περίφημο δοξαστικό τῶν Χριστουγέννων, τό «Αὐγούστου μοναρχήσαντος» , σέ ἦχο β΄. Κατά τόν βυζαντινολόγο Κρουμβάχερ «ἡ Κασσιανή ἦταν μία ἐξαίρετη μορφή καί τό ἔργο της τό διακρίνει ἰσχυρά πρωτοβουλία, βαθεῖα μόρφωσις, αὐτοπεποίθησις καί παρρησία. Πολύ συναίσθημα καί βαθεῖα θεοσέβεια» . Καί ὁ Σωφρόνιος Εὐστρατιάδης, ἀναφερόμενος στό ἔργο της, ἔγραψε ὅτι «τό χαρακτηρίζει γλυκύτης μέλους ἀκορέστου» . Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη της στίς 7 Σεπτεμβρίου.http://www.apostoliki-diakonia.gr/byzantine_music/ymnografoi/ymnografoi.asp?main=melodoi_sort.asp&page=106#m138
Στήν Κασσιανή ἀποδίδονται γύρω στά 45 ἔργα, ἀπό τά ὁποῖα τά 23 τουλάχιστον εἶναι χωρίς ἀμφιβολία ἰδικά της, ἐνῶ τά ὑπόλοιπα εἶναι ἀγνώστου προελεύσεως. Ἔχει ἐπίσης μελοποιήσει κείμενα διαφόρων ὑμνογράφων. Ἀπό τά πιό γνωστά τροπάρια εἶναι τό περίφημο «Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή» , σέ ἦχο πλ. δ΄, πού ψἀλλεται στούς ναούς τή Μεγάλη Τρίτη τό ἑσπέρας, καθώς καί οἱ εἱρμοί ἀπό τήν Α΄, Ε΄ ὠδή τοῦ Κανόνος τοῦ Μεγάλου Σαββάτου «Κύματι Θαλάσσης» ). Τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ ἔργου της ἀποτελεῖται ἀπό στιχηρά γιά ἑορταζομένους Ἁγίους. Στήν ἴδια ἀποδίδεται καί ὁ τετραώδιος κανόνας:«Ἄφρων γηραλέε» , ὅπως καί πολλά δοξαστικά, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἕνα περίφημο δοξαστικό τῶν Χριστουγέννων, τό «Αὐγούστου μοναρχήσαντος» , σέ ἦχο β΄. Κατά τόν βυζαντινολόγο Κρουμβάχερ «ἡ Κασσιανή ἦταν μία ἐξαίρετη μορφή καί τό ἔργο της τό διακρίνει ἰσχυρά πρωτοβουλία, βαθεῖα μόρφωσις, αὐτοπεποίθησις καί παρρησία. Πολύ συναίσθημα καί βαθεῖα θεοσέβεια» . Καί ὁ Σωφρόνιος Εὐστρατιάδης, ἀναφερόμενος στό ἔργο της, ἔγραψε ὅτι «τό χαρακτηρίζει γλυκύτης μέλους ἀκορέστου» . Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη της στίς 7 Σεπτεμβρίου.http://www.apostoliki-diakonia.gr/byzantine_music/ymnografoi/ymnografoi.asp?main=melodoi_sort.asp&page=106#m138
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου